Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Η 8η Μαρτίου έχει επικρατήσει ως η Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκα (υιοθετήθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη το 1975), μέρα αφιερωμένη στα δικαιώματα των γυναικών, για να θυμίζει σε όλες και όλους, τους αιματηρούς αγώνες των γυναικών να κερδίσουν αυτό που δικαιωματικά τους ανήκει, την ισότιμη με τους άντρες μεταχείριση, σε κάθε τομέα της κοινωνικής και επαγγελματικής ζωής.
Εν έτει 2023, θα περίμενε κανείς ότι η αυτονόητη ισότητα των δύο φύλων θα πλαισίωνε κάθε δράση και πολιτική και θα ήταν αχρείαστες οι παρεμβάσεις για άρση ανισοτήτων και δυσμενών διακρίσεων σε βάρος των γυναικών. Εντούτοις, φαίνεται ότι είναι μακρύς ο δρόμος που έχει ακόμα να διανύσει η κοινωνία, ώστε η πολυδιαφημιζόμενη ισότητα και οι ίσες ευκαιρίες μεταξύ των δύο φύλων, να μην παραμένουν στο χαρτί ως ευφάνταστες πολιτικές.
Διεθνείς εκθέσεις αναφέρουν, πως παρόλο που σε πολλές χώρες είναι κατοχυρωμένη από τα νόμο η ισότητα των φύλων, συχνά οι νόμοι που τη διέπουν είτε δεν εφαρμόζονται κατάλληλα, είτε δεν προωθούνται επαρκώς. Επίσης, ακόμα και στις πλέον εκσυγχρονισμένες κοινωνίες συνεχίζουν δυστυχώς να διαιωνίζονται στερεότυπα, στάσεις και προκαταλήψεις σε βάρος των γυναικών, ενώ δεν είναι σπάνια τα περιστατικά σεξιστικής συμπεριφοράς.
Συνεπώς, είναι ανάγκη να εντατικοποιηθεί ο αγώνας για τη βελτίωση της κοινωνικής θέσης της γυναίκας, την αύξηση της συμμετοχής της στα κέντρα λήψης αποφάσεων, σε πολιτειακά αξιώματα και σε ανώτερες και ανώτατες βαθμίδες σε κάθε Υπηρεσία.
Η εκπαίδευση έχει να διαδραματίσει το δικό της σημαντικό ρόλο στον αγώνα αυτό. Ο προσανατολισμός της Παιδείας, μέσα από την εκπαιδευτική διαδικασία, τα προγράμματά της, το εκπαιδευτικό υλικό και το ρόλο του εκπαιδευτικού, πρέπει να είναι τέτοιος ώστε να προωθείται με κάθε τρόπο η έμφυλη ισότητα. Οφείλουμε όλοι να αγωνιστούμε τόσο από τη θέση μας ως εκπαιδευτικοί όσο και μέσω του κοινωνικού διαλόγου, για τη δημιουργία κουλτούρας άρσης κάθε ανισότητας και διάκρισης, για μια κοινωνία όπου όλοι θα είμαστε ισότιμα μέλη.