Όλα φαίνεται να ξεκινούν από το γεγονός ότι η χώρα μας χρειάζεται, με τις αρχές του 2012, ένα σημαντικό ποσό, του ύψους των δυο με τριών δισεκατομμυρίων ευρώ, για την αναχρηματοδότηση του δημόσιου χρέους.

Ενώ, όμως, είναι φανερό πως το πρόβλημα έπρεπε και θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί με καθολική, αναλογική επιβάρυνση των εισοδημάτων, όπως ήταν πάγια αρχή που πηγάζει μέσα από τα βασικά αξιώματα για ίση και δίκαιη κατανομή του εθνικού εισοδήματος αλλά και αντίστοιχο καταμερισμό των δημόσιων οικονομικών βαρών, όπως αυτά προκύπτουν από το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας και όπως έτυχαν εφαρμογής, με επιτυχία, σε ανάλογες περιπτώσεις στο παρελθόν (π.χ. εισφορά για την άμυνα, όπου η συνδρομή εργοδοτών και εργαζομένων καταβαλλόταν αναλογικά, μέσα από το σύστημα των κοινωνικών ασφαλίσεων, χωρίς εξαίρεση), επιχειρείται, σήμερα, μετατόπιση των ευθυνών των ισχυρότερων, οικονομικά, τάξεων, όπως είναι οι εργοδότες και οι έχοντες ισχυρό οικονομικό υπόβαθρο, σε μια προσπάθεια το βάρος να μετακυλιστεί, εξολοκλήρου, στους ώμους των κρατικών υπαλλήλων. Ούτε καν σε εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα, που αμείβονται ανάλογα με τους κρατικούς υπαλλήλους, αλλ’ ούτε και σε ελεύθερους επαγγελματίες των οποίων τα εισοδήματα δεν ελέγχονται καθόλου δε θεωρείται πως θα ήταν δίκαιο να κατανεμηθεί οποιοδήποτε βάρος. Ταυτόχρονα, ακούστηκε και η φαιδρή πρόταση για καταβολή, για την ενίσχυση της Οικονομίας, του ισόποσου των €1000- από κάθε κερδοφόρα επιχείρηση του ιδιωτικού τομέα, ανεξάρτητα από τον κύκλο εργασιών της ή το ύψος των κερδών της. Έτσι, επιχειρήσεις με κέρδη εκατοντάδων εκατομμυρίων θα συνεισφέρουν το ίδιο με εκείνες που θα παρουσιάσουν ελάχιστο κέρδος, σε μια προσπάθεια για «δίκαιο καταμερισμό» του οικονομικού βάρους.

Ως ΠΟΕΔ, δεν αρνηθήκαμε και δεν αρνούμαστε να καταβάλουμε το μερίδιο που μας αναλογεί για στήριξη της Οικονομίας. Δεσμευόμαστε να συμφωνήσουμε με μια διευθέτηση που θα προκύπτει από το λόγο των απολαβών μας προς το εθνικό εισόδημα. Αν, π.χ., το εθνικό εισόδημα είναι 1000 και οι απολαβές μας 10, θεωρούμε δίκαιο να αναλάβουμε το 10 προς 1000, δηλ. το 1%, νοουμένου ότι και όλοι οι άλλοι, εργοδοτούμενοι και εργοδότες, αυτοτελώς εργαζόμενοι και εισοδηματίες, θα αναλάβουν ανάλογο με τα εισοδήματά τους μερίδιο.

Αυτό με το οποίο, επίμονα, αρνούμαστε να συμφωνήσουμε και στο οποίο θα αντιταχθούμε με όλα τα νόμιμα μέσα που έχουμε στη διάθεσή μας είναι οι όποιες επιδιώξεις επιτηδείων να εκμεταλλευτούν την κατάσταση, με σκοπό να ανακατανείμουν την «πίττα» και να αποκομίσουν ίδια οφέλη, σε μια στιγμή που ο τόπος αντιμετωπίζει ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα.

Δεν το κρύβουμε πως μας ανησυχούν ιδιαίτερα πολλά από όσα ακούονται από διάφορους φορείς, εργοδοτικούς κύκλους, βουλευτές, εκπροσώπους Κομμάτων και άλλους, γιατί δεν έχουμε πεισθεί πως οι προθέσεις τους συμπίπτουν με τα όσα προδιαγράψαμε. Δεν έχουμε πεισθεί πως στόχος είναι η αντιμετώπιση του προβλήματος και διαβλέπουμε προθέσεις για την επίτευξη στόχων που δε μας βρίσκουν σύμφωνους. Δεν είναι, πιστεύουμε, η ώρα ούτε για περιστολή του κρατικού μισθολογίου και περιορισμό ή κατάργηση των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων των κρατικών υπαλλήλων, ούτε γι’ αναθεώρηση της ΑΤΑ.

Είναι υποχρέωση των πολιτειακών θεσμών και, κυρίως, της Κυβέρνησης να προστατεύσει τη δημοκρατική, συνταγματική λειτουργία του Κράτους σε όλες του τις εκφάνσεις, έτσι ώστε να ενισχύεται το αίσθημα δικαίου, ισονομίας και ευνομίας στον πολίτη. Σε αντίθετη περίπτωση πλήττεται ανεπανόρθωτα το κοινωνικό Κράτος, η αρμονική λειτουργία των θεσμών και ο πολίτης μένει μετέωρος και απροστάτευτος.

Συνοψίζοντας, υποστηρίζουμε πως ζητήματα, όπως είναι τα προαναφερθέντα, εξετάζονται και πρέπει να εξετάζονται μέσα από τις θεσμοθετημένες διαδικασίες διαλόγου και να ρυθμίζονται αφού ακουστούν οι απόψεις όλων των επηρεαζόμενων μερών. Οποιαδήποτε ρύθμιση έξω από τις διαδικασίες αυτές θα είναι «πραξικοπηματική» και απαράδεκτη, αφού θα παρακάμπτει τα συμφωνημένα εργασιακά θέσμια και, στην ουσία, θα στοχεύει στην κατάργηση του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος του συνδικαλίζεσθαι και σε διάλυση του συνδικαλιστικού κινήματος. Είναι φανερό πως, μετά από κάτι τέτοιο, ακολουθεί το χάος.

Φίλιος Φυλακτού

Πρόεδρος ΠΟΕΔ