Καταστροφική λιτότητα
Οι τομείς της Παιδείας και της Υγείας είναι τα πρώτα θύματα της συνεχώς διογκούμενης, ατέρμονης και αυστηρότατης λιτότητας που επιβλήθηκε στην Ελλάδα, ακολουθώντας τη συνταγή της Τρόικας. Την ίδια ώρα, ο κοινωνικός ιστός οδηγείται προς πλήρη κατάρρευση με όλες τις καταστροφικές συνέπειες. Το σκηνικό είναι καταθλιπτικό. Δραματικές μειώσεις στους μισθούς και αναχρονιστικές αλλαγές στα εργασιακά δεδομένα, με τις ώρες εργασίας να αυξάνονται και τις συνθήκες εργασίας να χειροτερεύουν κατά οπισθοδρομικό τρόπο. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι στη λεγόμενη εποχή της Τρόικα, οι δανειστές-πιστωτές, μεταξύ άλλων, έφθασαν στο σημείο να αξιώνουν, στην Ελλάδα, επαναφορά της εξαήμερης εργασίας, αντί της πενθήμερης όπως ίσχυσε εδώ και μια εικοσαετία. Η αποδέσμευση της νέας «βοήθειας» από την Τρόικα προαπαιτεί εξοικονόμηση €12 δισ., με την ελληνική Κυβέρνηση να ψάχνει αγωνιωδώς τρόπους να τα εξασφαλίσει. Οι δαπάνες για τη δημόσια παιδεία στην Ελλάδα έχουν πιάσει για τα καλά πάτο και είναι οι χαμηλότερες στην Ευρώπη! Μετά από αλυσιδωτές περικοπές, τα σχολεία στην Ελλάδα βρίσκονται σήμερα στη δυσάρεστη θέση να μην έχουν θέρμανση ενόψει του χειμώνα. Στον τομέα της Υγείας, οι ασθενείς και οι ηλικιωμένοι έχουν αφεθεί κυριολεκτικά μόνοι και αβοήθητοι, με το γνωστό «ο σώζων εαυτό σωθήτω» να έχει αντικαταστήσει το κοινωνικό κράτος που έχει συρρικνωθεί ανεκδιήγητα.
Το τρανταχτό παράδειγμα της Ελλάδας και άλλων χωρών, όπου επιβλήθηκε η εξουθενωτική πολιτική της λιτότητας, θα πρέπει να προβληματίσει σοβαρά. Πέρα από τους ψυχρούς αριθμούς και τους ισολογισμούς, θα πρέπει να διατηρηθεί η ελπίδα για το αύριο. Οι δανειστές-πιστωτές, αλλά και ολόκληρη η Ευρώπη, επιβάλλεται να υιοθετήσουν και να ενστερνιστούν την παραδοχή ότι η επένδυση στην εκπαίδευση αποτελεί τη μόνη διέξοδο από την οικονομική κρίση και τη μόνη ασφαλιστική δικλείδα για τη διαφύλαξη της ισορροπίας στην κοινωνία.
Μιας κοινωνίας που, στην Ελλάδα σήμερα, παρουσιάζει το λυπηρό να έχει περισσότερους από τους μισούς νέους στη ανεργία (53,8%) και 6.000 ιδιωτικές επιχειρήσεις, από αυτές που δεν έκλεισαν ακόμη, να μετακομίζουν στη Βουλγαρία.
Με αυτά τα αρνητικά και απογοητευτικά δεδομένα, καταγράφοντας καιτις δηλώσεις του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας ότι οδεύουμε στο δρόμο της Ελλάδας, η επιμονή και εμμονή της ΠΟΕΔ να προτάσσει την αναγκαιότητα της διαφύλαξης της Παιδείας μας από τις καταστροφικές πολιτικές της λιτότητας δεν αποτελεί απλώς άποψη-εισήγηση, αλλά απαίτηση ολόκληρης της κοινωνίας.
Ήδη η ΠΟΕΔ και οι οργανωμένοι γονείς συνταυτιζόμαστε πλήρως και δηλώνουμε ξεκάθαρα ότι είμαστε έτοιμοι να αντιδράσουμε δυναμικά για να θωρακίσουμε το δημόσιο σχολείο και δεν θα δεχθούμε αποψίλωση και εκπτώσεις στην ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Συνεπώς, όταν μέσα σε αυτό το νοσηρό και αβέβαιο σκηνικό που διαμορφώνεται αναδύονται για συζήτηση και αναδιαμόρφωση πολύ σημαντικά και κρίσιμα θέματα που σχετίζονται με τη βελτίωση του ευρύτερου συστήματος της Παιδείας (νέο Σχέδιο Αξιολόγησης, Κατάλογος Διορισίμων, αναδόμηση Υπουργείου Παιδείας κ.ά.), ο προβληματισμός για τις πραγματικές προθέσεις, φυσιολογικά, μεγαλώνει.
Το βουνό απειλείται να καταρρεύσει ολόκληρο και εμείς κλαδεύουμε και περιποιούμαστε τα δέντρα που βρίσκονται πάνω σ’ αυτό. Ας αντιληφθούμε όλοι την κρισιμότητα των στιγμών και ας αναλάβουμε τις ευθύνες που μας αναλογούν. Διαχειριζόμαστε το σήμερα, διαμορφώνοντας το αύριο και γι’ αυτό θα κριθούμε από την κοινωνία.
Φίλιος Φυλακτού
Πρόεδρος ΠΟΕΔ.