ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΠΟΕΔ-ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ ΓΟΝΕΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ, ΠΡΟΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ, 12 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2012, Δημοτικό Σχολείο Σταυρού

Από τον περασμένο Σεπτέμβρη, εκπαιδευτικοί και γονείς, στείλαμε με σαφήνεια και γλαφυρότητα το ξεκάθαρο και αποφασιστικό μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση, ότι θα θωρακίσουμε το δημόσιο σχολείο και θα αντισταθούμε σε μεθοδεύσεις, μέτρα και προσεγγίσεις που αποψιλώνουν τη δημόσια εκπαίδευση και ναρκοθετούν τα θεμέλια του αγαθού της Παιδείας που κάθε παιδί έχει το δικαίωμα να απολαμβάνει δωρεάν και ποιοτικά. Δυστυχώς, οι πρόνοιες της αρχικής συμφωνίας που έγινε ανάμεσα στην Τρόικα και την Κυβέρνηση στα πλαίσια του Μνημονίου Συναντίληψης και οι οποίες βέβαια παίρνουν σάρκα και οστά με τα νομοσχέδια που θα ψηφιστούν σήμερα από τη Βουλή, δεν αφήνουν αλώβητη την Παιδεία του τόπου, παρ’ όλες τις διαβεβαιώσεις για το αντίθετο, που όλο αυτό το διάστημα λαμβάναμε από τα πλέον αρμόδια χείλη.
Είναι απαραίτητο να επαναλάβουμε, για πολλοστή φορά, τα λόγια του νομπελίστα μας κ. Πισσαρίδη, που μίλησε για την ανάγκη να εξαιρεθεί η Παιδεία από τις όποιες περικοπές δαπανών, αλλά την ίδια στιγμή και πληθώρα τοποθετήσεων, ερευνών και ανακοινώσεων τόσο σε τοπικό, όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, όπου γίνεται σημαντική αναφορά στο ρόλο που η Παιδεία μπορεί να διαδραματίσει για την έξοδο από την οικονομική κρίση. Μόλις πρόσφατα, ο Γερμανός επιχειρηματίας και Πρόεδρος του Europe Business κ. Γιούρκεν Τούμαν, σε ομιλία και συνέντευξη που έδωσε στην Κύπρο, αναφέρθηκε στους τρεις τρόπους κλειδιά για να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η οικονομική κρίση. Ανέφερε, χαρακτηριστικά, τον πρώτο τρόπο, ΠΑΙΔΕΙΑ, το δεύτερο, ΠΑΙΔΕΙΑ και τον τρίτο, ΠΑΙΔΕΙΑ.
Σημειώνουμε ότι σε πολύ πιο δύσκολες εποχές, της Τουρκοκρατίας και της Αγγλοκρατίας, ζωτική ανάγκη μάς οδήγησε να μην απεμπολήσουμε την ελπίδα και τη στήριξη που η Παιδεία προσέφερε στην κρατική και εθνική μας επιβίωση. Συνεπώς σήμερα, στην περίοδο … της Τροϊκοκρατίας, δεν μας επιτρέπεται να μείνουμε απαθείς και να αποδεχθούμε λιγότερη Παιδεία για τα παιδιά μας.
Με αυτές τις λίγες σκέψεις, που σκιαγραφούν και επιβεβαιώνουν την αδιαμφισβήτητη αξία της Παιδείας και τον αδιαπραγμάτευτο ρόλο που αυτή επιτελεί σε κάθε τόπο, και ιδιαίτερα στην Κύπρο, προχωρούμε σε  συγκεκριμένα παραδείγματα για τον τρόπο που τα οικονομικά μέτρα επηρεάζουν αρνητικά την Εκπαίδευση :
Μείωση δαπανών και κονδυλίων για την Παιδεία. Οι περικοπές στις δαπάνες για την Παιδεία ανέρχονται μέχρι τώρα, στα 80 εκ. ευρώ, με τις αναπτυξιακές δαπάνες να μειώνονται κατά το ήμισυ. Εκπαιδευτικοί και γονείς δεν συμμεριζόμαστε τις τοποθετήσεις του αρμόδιου υπουργείου ότι οι κτιριακές εγκαταστάσεις και ο τεχνολογικός εξοπλισμός των σχολείων βρίσκεται σε πολύ ικανοποιητικό επίπεδο, αφού καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες περιπτώσεων που επιβεβαιώνουν ακριβώς το αντίθετο.
Τροχιά Εκπαιδευτικής Μεταρρύθμισης, με έμφαση στην ποιοτική αναβάθμιση της εκπαίδευσης και συνεπακόλουθη αύξηση και βελτίωση των επιδόσεων των παιδιών μας. Με τα μέτρα που προωθούνται και που αποτελούν μελανό προοίμιο για θλιβερή συνέχεια (ενόψει δεύτερου, τρίτου κ.ο.κ. Μνημονίου), θα οδηγηθούμε στην Εκπαιδευτική … Απορρύθμιση. Καταγγέλλουμε και δημόσια το γεγονός ότι διαγράφεται, κατά απαράδεκτο τρόπο, το φαινόμενο να μετατίθεται το βάρος της υλοποίησης της όποιας σταδιακής και μερικής εφαρμογής της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης στους ώμους των εκπαιδευτικών (παράδειγμα : φάκελος υλικού, έλλειψη μελανιών, κόλλες φωτοτυπικής κ.λ.π.)
Ενώ η καθημερινότητα των σχολείων και των εκπαιδευτικών επιβαρύνεται συνεχώς με την πληθώρα εγκυκλίων κ.λ.π., με τις νέες προκλήσεις που ως εκπαιδευτικοί καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε ως προεκτάσεις της οικονομικής κρίσης, με τη μεταφορά των κοινωνικών προβλημάτων που μεταφέρονται από τα παιδιά μέσα στα σχολεία (ανέχεια, ασιτία, κ.λ.π.) η κατάσταση γίνεται αφόρητη και πιο δύσκολη από άποψη ικανοποιητικής διαχείρισης, προς βλάβην του επιτελούμενου εκπαιδευτικού έργου.
Τη στιγμή που τα σχολεία, οι τάξεις, χρειάζονται στήριξη για να αντιμετωπίσουν τα ζητήματα που αναδύονται από την Πολυπολιτισμικότητα (13% αλλόγλωσσα παιδιά), την Παραβατικότητα (20%, 3-4 παιδιά σε κάθε τάξη), την ανάγκη για στήριξη των σχολείων της υπαίθρου και, γενικά, των μικρών σχολείων, με στόχο την παροχή ίσων ευκαιριών μάθησης, τα οικονομικά μέτρα και οι περικοπές στους αντίστοιχους τομείς έρχονται να δημιουργήσουν πρόσθετο, ανυπέρβλητο πρόβλημα.
Προδημοτική Εκπαίδευση. Αν η αναγκαιότητα για επέκταση της υποχρεωτικής Προδημοτικής Εκπαίδευσης προς τα κάτω γινόταν, τα προηγούμενα χρόνια, καθολικά αποδεκτή, πόσο μάλλον σήμερα, που οι κοινωνικές ανάγκες διευρύνονται και που η οικονομική πτυχή αποκτά πλέον ξεχωριστή σημασία για τις Κυπριακές οικογένειες. Παράλληλα, το θέμα της στέγασης των νηπιαγωγείων εξακολουθεί να παραμένει ανεπίλυτο, με όλες τις δυσκολίες που αυτό συνεπάγεται για τα επηρεαζόμενα εκπαιδευτήρια.
Ειδική Εκπαίδευση. Τα προβλήματα της Ειδικής Εκπαίδευσης έχουν ένα ιδιαίτερο χαρακτήρα, αφού κάθε περίπτωση παιδιού είναι διαφορετική και χρειάζεται ξεχωριστή μεταχείριση. Οι ανάγκες για κατάλληλους χώρους, για την πρόσληψη συνοδών για τις περιπτώσεις που το χρειάζονται, η επέκταση της παροχής διευκολύνσεων σε άτομα που κρίνεται σκόπιμο και για μεγαλύτερες ηλικίες, είναι μερικά από τα θέματα τα οποία δεν επιτρέπεται να επηρεαστούν αρνητικά από τα οικονομικά μέτρα, αλλά αντίθετα να αποτελέσουν σταθερό κεφάλαιο της κοινωνικής ευαισθησίας και της εκπαιδευτικής πολιτικής της χώρας μας.
Η αύξηση του μαθητικού πληθυσμού, σε συγκεκριμένα σχολεία, οδηγεί στην κατάργηση των ειδικών αιθουσών, στο συνωστισμό των παιδιών σε λυόμενες αίθουσες (δεκάδες τέτοιες αίθουσες που αντί για προσωρινές λύσεις, καταντούν να είναι μόνιμες) και ακόμη στην παραμονή σημαντικών εκκρεμοτήτων που σχετίζονται και με αυτή ακόμη την ασφάλεια των παιδιών.
Σε μια τόσο δύσκολη κατάσταση για την Κύπρο μας, που δημιουργείται από την οικονομική κρίση, είναι σημαντικό να προστατευτεί η παιδεία μας, αφού από αυτή αναμένουμε ένα καλύτερο αύριο για τον τόπο μας. Τα σχολεία μας θα πρέπει να συνεχίσουν να λειτουργούν χωρίς προβλήματα και τα παιδιά μας να απολαμβάνουν το δικαίωμα της μόρφωσης με όλες τις ανέσεις και τους σύγχρονους τρόπους διδασκαλίας. Τα σχολικά κτίρια πρέπει να συντηρούνται και να ανακαινίζονται, ο τεχνολογικός εξοπλισμός να ανανεώνεται, βιβλία, παιχνίδια κι ό,τι άλλο κάνει τη ζωή των παιδιών στο σχολείο πιο ευχάριστη πρέπει να έρχονται στην ώρα τους. Και το κυριότερο; Να ‘χουν τα παιδιά επαρκή αριθμό δασκάλων για τη μόρφωσή τους. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να υποβαθμίσει την εκπαίδευση των παιδιών, αφού αυτή προστατεύεται και από το χάρτη των δικαιωμάτων του παιδιού. Εξάλλου, κανείς δεν δικαιούται να εξασφαλίσει οποιαδήποτε οικονομία από ένα χώρο που όλοι οφείλουμε να προστατεύουμε και να αναδεικνύουμε με κάθε τρόπο.
Καταληκτικά, οφείλουμε να τονίσουμε ότι το δημόσιο σχολείο χρειάζεται όλα εκείνα τα εφόδια που θα του επιτρέψουν να ανταποκριθεί ικανοποιητικά σε ένα νέο περιβάλλον με μεγαλύτερες δυσκολίες και καινοφανείς προκλήσεις και όχι συρρίκνωση μέσα από περικοπές, αποκοπές και εκπτώσεις. Η στροφή προς το δημόσιο σχολείο αποτελεί μια αντικειμενική πραγματικότητα που αναμένεται να αυξάνεται χρόνο με το χρόνο. Κατά τη φετινή χρονιά  φοίτησαν στα δημόσια νηπιαγωγεία χίλια παιδιά περισσότερα από πέρσι, ενώ αυξημένες ανάγκες καταγράφηκαν και στα δημοτικά σχολεία με τη δημιουργία πέραν των τριάντα νέων τμημάτων. Συνεπώς, η υποχρέωση του Κράτους για παροχή ποιοτικής δωρεάν εκπαίδευσης σε όλους, είναι καταφανής και, εκ των πραγμάτων, αυταπόδεικτη.
Φίλιος Φυλακτού
Πρόεδρος ΠΟΕΔ