Τα φορτώνουν του λαού…
Ζητούν από το λαό της Κύπρου, σήμερα, το έτος 2012, να πληρώσει το λογαριασμό της κρίσης. Αποφάσισαν ότι τα κακά χάλια της οικονομίας μας πρέπει να τα φορτώσουν στους ώμους του απλού ανθρώπου. Προχωρούν οι κυβερνώντες, έχοντας την κύρια ευθύνη, με τους αντιπολιτευόμενους, καθ’ υπόδειξη των ΚΕΒΕ και ΟΕΒ, περιφρουρούμενοι από σοβαρή μερίδα ΜΜΕ σε διαδικασίες περικοπών μισθών, κοινωνικών παροχών, δημόσιων δαπανών.
Εδώ και δύο χρόνια, παρακολουθούμε από τη μια τη διαχείριση της οικονομικής κατάστασης από την πλευρά της Κυβέρνησης και τον αντιπολιτευτικό λόγο από την άλλη. Στόχος ο εργαζόμενος. Με πρόσχημα την εξοικονόμηση φτάσαμε στο σημείο κατάργησης της ΑΤΑ, παράγοντα εξισορρόπησης των μισθών με τις ατέρμονες αυξήσεις των τιμών. Ταυτόχρονα στον ιδιωτικό τομέα, στις μεγάλες, κερδοφόρες επιχειρήσεις οι υπάλληλοι χάνουν τη δουλειά τους χωρίς καν προειδοποίηση, άλλων μειώνονται οι απολαβές τους δραστικά με την απειλή της απόλυσης, άλλοι εργάζονται 12ωρα χωρίς να πληρώνονται, γιατί κάποιων τα κέρδη δεν πρέπει να μειωθούν.
Σε ό, τι αφορά στο δημόσιο οι μειώσεις μισθών ανέρχονται μέχρι και το 15% αυτή τη στιγμή ενώ με τις προτάσεις της ΤΡΟΪΚΑ και τις αντιπροτάσεις της Κυβέρνησης, οι μισθοί, σε αυτό το νέο πακέτο, που δεν προβλέπεται να είναι το τελευταίο, προστίθενται μέχρι και 15% επιπλέον απώλειες.
Δυστυχώς τα πράγματα δεν σταματούν εδώ. Οι περικοπές των κοινωνικών παροχών, που λειτουργούσαν ανακουφιστικά για τα δικαιούχα νοικοκυριά, έχουν ήδη επιφέρει και θα επιφέρουν ακόμα πιο σοβαρές δυσκολίες στην κάλυψη βασικών αναγκών για ποιότητα ζωής στις οικογένειες.
Η μείωση των δημόσιων δαπανών συμπληρώνει το πολυπαραγοντικό του φαύλου κύκλου, που βολεύει φυσικά το ιδιωτικό κέρδος. Ας σταθούμε μόνο να αναλογιστούμε πόσο αφόρητη έγινε η κατάσταση στην προσφορά υπηρεσιών υγείας από τα νοσοκομεία μας στον συνταξιούχο, στη νοικοκυρά, στον άνεργο, στον κάθε απλό πολίτη. Και θα χειροτερεύει ολοένα και περισσότερο! Και σε αυτό δεν φταίνε ούτε οι γιατροί ούτε οι νοσηλευτές, γιατί κατά τεκμήριο είναι άρτια καταρτισμένοι.
Μια παραδοχή: Η κυπριακή οικονομία βρίσκεται σε δεινή θέση.
Κάποια ερωτήματα:
1.    Γιατί καλείται ο λαός της Κύπρου να πληρώσει τον τζόγο των τραπεζών;
2.    Γιατί δεν τιμωρείται κανένας για το σκάνδαλο της ζημιάς με τα ελληνικά ομόλογα, τη στιγμή που είναι γνωστά και τα γεγονότα και τα πρόσωπα;
3.    Όταν κερδοσκοπούσαν οι τράπεζες την εποχή του χρηματιστηρίου, παραπλανώντας τον κόσμο και θυματοποιώντας τον μικροεπενδυτή, τι προσέφεραν στην κυπριακή κοινωνία και στον λαό;
4.    Γιατί ενώ γνωρίζουμε ότι η κατάληξη της συνεργασίας με την ΤΡΟΪΚΑ σε άλλες χώρες επέφερε την ανέχεια και την εξαθλίωση, η Κυβέρνηση την προσκάλεσε και προωθεί ακριβώς την ίδια τακτική;
5.    Γιατί τα πολιτικά κόμματα πίεζαν και πιέζουν να έρθει όσο το δυνατό συντομότερα η ΤΡΟΪΚΑ με τη λιτότητα ενώ την ίδια ώρα αρνούνται να προχωρήσουν σε νομοθέτηση μέτρων κατά της φοροδιαφυγής, της αδήλωτης εργασίας και μέτρων της φορολόγησης των κερδών των εταιριών, της ακίνητης ιδιοκτησίας;
6.    Γιατί ο καταναλωτής δεν προστατεύεται από την αισχροκέρδεια (πχ τιμές καυσίμων) ενώ την ίδια ώρα καλείται να πληρώσει το τζογαδόρικο παιγνίδι των τραπεζών;
7.    Γιατί τιμωρείται ο απλός πολίτης με την εξαθλίωση του βιοτικού του επιπέδου ενώ μένουν ατιμώρητοι οι τραπεζίτες με τις μίζες από τα ομόλογα, τα λαμόγια του χρηματιστηρίου;
8.    Γιατί κλήθηκε να πληρώσει ο κύπριος φορολογούμενος τη ζημιά του Βασιλικού από την έκρηξη στο Μαρί, για την οποία δεν φταίει;
9.    Γιατί συνεχίζουν τα νοικοκυριά να επιβαρύνονται με υπέρογκα έξοδα ηλεκτρισμού λόγω πετρελαίου ενώ θα μπορούσε να εισαχθεί εδώ και καιρό ως πηγή ενέργειας το Φυσικό Αέριο;
10.    Γιατί η οικονομική κρίση δεν αντιμετωπίζεται με την αξιοποίηση του Φυσικού Πλούτου της Κύπρου, έτσι που να δοθεί και προοπτική για το μέλλον και καλείται ο κύπριος πολίτης να επιφορτιστεί με την καταβαράθρωση του βιοτικού επιπέδου; Μήπως οι κυβερνώντες αδυνατούν να τον διαχειριστούν; Μήπως οι κομματάρχες επιδιώκουν την αξιοποίηση του για συγκεκριμένα συμφέροντα;
11.    Γιατί οι πολιτειακοί θεσμοί τούτου του Κράτους προάγουν την ατιμωρησία στα μεγάλα εγκλήματα και ατοπήματα των πολιτικών, οικονομικών παραγόντων και οικονομικών συμφερόντων ενώ μόνο ο απλός πολίτης είναι στο στόχαστρο του νόμου και αυτός καλείται πάντα να πληρώσει πάντα το τίμημα;
12.    Πώς κατάφεραν οι ταγοί τούτου του τόπου συνεπικουρούμενοι με τα ΜΜΕ να θέσουν τους εργαζόμενους σε αντιπαράθεση και οι μεν να θεωρούν τους δε υπαίτιους της κρίσης ενώ η κακοδιοίκηση του Κράτους και ο τζόγος των τραπεζών μένουν απλά ως φιλολογικές συζητήσεις;
Άραγε είναι καιρός τούτος ο λαός να σηκώσει κεφάλι, ν’ αστράψει ο νους του πάλι και να ζητήσει δικαιοσύνη, κοινωνική ευαισθησία και απόδοση ευθυνών; Μήπως είναι καιρός να αρνηθεί να συρθεί στη σφαγή με την πρόφαση της εξυγίανσης ενώ όλοι γνωρίζουν ότι με τη λιτότητα πλήττεται το Κράτος Πρόνοιας, ο μικρομεσαίος επαγγελματίας, ο συνταξιούχος, ο νέος;  
Απόστολος Αποστολίδης
Εκπαιδευτικός
Β. Γεν. Γραμματέας ΠΟΕΔ
e-mail: apap@spidernet.com.cy
Τηλ. 99744808