Έγινε με μεγάλη επιτυχία τη Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2010 στη Λεμεσό (Ξενοδοχείο LE MERIDIEN) το δεύτερο περιφερειακό συνέδριο της ΕFEE (ευρωπαϊκή οργάνωση εργοδοτών εκπαίδευσης) – ΟΒΕSSU (ευρωπαϊκή συνομοσπονδία μαθητών) και της ETUCE (ομοσπονδία ευρωπαϊκών συνδικαλιστικών φορέων εκπαίδευσης) με θέμα τη Δια Βίου μάθηση.

Στο συνέδριο συμμετείχαν αντιπροσωπείες από 26 χώρες και οι εργασίες του  εξέτασαν κυρίως τις προοπτικές της Δια Βίου μάθησης σε σχέση με την οργανωμένη εκπαίδευση.

ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ – ΣΥΝΟΨΗ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΩΝ

Η δια βίου μάθηση προβάλλει ως αναγκαιότητα στις σύγχρονες κοινωνίες .
Η ανάπτυξη των ικανοτήτων και δεξιοτήτων του ανθρώπου σε όλη τη ζωή του δεν είναι μόνο ένας τρόπος προσωπικής ανάπτυξης και αυτοπραγμάτωσης αλλά κι ένας τρόπος προσαρμογής σ΄ένα ραγδαία μεταβαλλόμενο περιβάλλον εργασίας. Οι ευρωπαίοι πολίτες είναι ήδη αναγκασμένοι να βρίσκονται σε εγρήγορση ώστε αναπτύσσοντας τις ικανότητες και δεξιότητές τους να μπορούν να εκσυγχρονίζουν τον τρόπο εργασίας τους αλλά και να αλλάζουν εργασία όταν αυτό είναι αναγκαίο. Οι ικανότητες αυτές δεν έχουν να κάνουν απλώς με κάποιες πυρηνικές γνώσεις ή δεξιότητες κλειδιά, αλλά και με τη χρήση της γνώσης για επίλυση προβλημάτων και την εφαρμογή της σε καταστάσεις της καθημερινής ζωής.

Παρόλο που η δια βίου μάθηση ξεκινά με τη γέννηση του ανθρώπου εντούτοις η περίοδος της σχολικής του εκπαίδευσης φαίνεται ότι παίζει ουσιαστικό ρόλο στην ανάπτυξη των δεξιοτήτων αυτών που χρειάζεται ο άνθρωπος για να μαθαίνει συνεχώς. Για το λόγο αυτό είναι  πολύ σημαντικό το σχολείο να δίνει τα κατάλληλα εφόδια και να αναπτύσσει τις σωστές στάσεις στα παιδιά και τους νέους ώστε να μπορούν και να θέλουν να επιμορφώνονται και να μαθαίνουν συνεχώς στη ζωή τους. Το κάθε υπουργείο πρέπει να εντοπίσει τις δεξιότητες κλειδιά που χρειάζονται τα παιδιά και οι ενήλικες στη χώρα ανάλογα με τις ιδιαίτερες συνθήκες και ανάγκες που επικρατούν και να προχωρήσει στοχευμένα σε προσπάθεια για την κατάκτησή τους από το σύνολο των εκπαιδευομένων.
 
Απαραίτητες προϋποθέσεις για να γίνει αυτό θεωρούνται η συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων φορέων και η διαμόρφωση μέσα από το σχολείο ενός περιβάλλοντος που να εμπνέει τους μαθητές και να τους κάνει να απολαμβάνουν τη μάθηση ώστε να την επιδιώκουν σε όλη τους τη ζωή.
Πέραν από αυτό η καλλιέργεια της κριτικής σκέψης, της δημιουργικότητας και της φαντασίας, η χρήση της αξιολόγησης ως εργαλείου βελτίωσης της απόδοσης, η διαμόρφωση μέσα από την εκπαίδευση δημοκρατικών πολιτών  που να είναι ανοικτοί στην αλλαγή και να μπορούν να τη διαχειρίζονται, να είναι ενεργά μέλη της κοινωνίας και να βρίσκονται μακριά από εθνικιστικές εξάρσεις στις οποίες είναι πιθανό να οδηγήσει η παγκοσμιοποίηση, αποτελούν τα σημαντικότερα εχέγγυα για την ανάπτυξη των δεξιοτήτων που είναι απαραίτητες στο σύγχρονο κόσμο.

Εκτός όμως από τη σχολική εκπαίδευση ψηλά στην ατζέντα της εκπαιδευτικής πολιτικής κάθε ευρωπαικού κράτους πρέπει να βρίσκεται και η συνεχής εκπαίδευση των εργαζομένων. Οι εργαζόμενοι θα  πρέπει να βρίσκονται σε μια διαδικασία συνεχούς ανάπτυξης των δεξιοτήτων τους στην οποία θα αναγνωρίζεται τόσο η επίσημη μάθηση όσο και η εμπειρία και θα υπάρχει ανταμοιβή γι΄αυτούς που θα τα  επιδιώκουν. Προς αυτήν την κατεύθυνση θα κινηθούν οι κυβερνήσεις αν επενδύσουν  στην εκπαίδευση και τη δια βίου μάθηση εξασφαλίζοντας την ποιότητά τους και παρέχοντας ελεύθερη πρόσβαση και διευκολύνσεις σε όσους θέλουν να εισέρχονται σε προγράμματα εκπαίδευσης.  Σημαντική θεωρείται και η πανευρωπαϊκή συνεργασία μέσα από την οποία οι χώρες της Ευρώπης θα ανταλλάξουν εμπειρίες και καλές πρακτικές για την υλοποίηση των στόχων της δια βίου εκπαίδευσης και μάθησης των πολιτών τους.

Όσον αφορά στις εκπαιδευτικές οργανώσεις αυτές οφείλουν να παλέψουν για την επαγγελματική ανάπτυξη των μελών τους στην οποία πρέπει να έχει πρόσβαση κάθε εκπαιδευτικός.  Ακόμα οι εκπαιδευτικοί πρέπει να αναμειχθούν ενεργά σε κάθε είδους αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται να γίνουν γιατί διαφορετικά αυτές είναι καταδικασμένες να αποτύχουν.

Οι μαθητές πρέπει να ενθαρρυνθούν να συμμετέχουν ενεργά σε κάθε τομέα της εκπάιδευσής τους και να εκφράσουν τις απόψεις τους είτε μεμονωμένα είτε μέσα από τα οργανωμένα τους σύνολα. Θα ήταν καλό να έχουν εμπειρίες από τον κόσμο της εργασίας για τούτο το σχολείο οφείλει να είναι μια ανοικτή κοινότητα προς την κοινωνία και τον έξω κόσμο ώστε να τους προετοιμάζει για τις πραγματικότητες που θα αντιμετωπίσουν όταν τελειώσει η περίοδος της υποχρεωτικής εκπαίδευσης.

Η προοπτική της δια βίου μάθησης φαίνεται να είναι η λύση για την ανεργεία που μαστίζει τους νέους πολλών ευρωπαϊκών χωρών. Η οικονομική κρίση μπορεί να αντικριστεί ως  μια πρόκληση για να ξυπνήσουν τα κράτη και να αντικρίσουν την αλήθεια που θα τα βοηθήσει να εξέλθουν από αυτή. Η εκπαίδευση είναι ένα ισχυρό μέσο για να το πετύχουν αφού αποτελεί την καλύτερη επένδυση για το μέλλον.

Λουίζα Σόλου Πιττάκαρα
Αντιπρόεδρος ΠΟΕΔ